بررسی مقایسه میزان تأثیر دو روش آموزش به شیوه بازی و سنتی بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش بررسی مقایسه میزان تاثیر دو روش آموزش به شیوه بازی و سنتی برانگیزه و پیشرفت تحصیلی ریاضی دانش آموزان پسر سال سوم ابتدایی ناحیه 4کرج بوده است، روش تحقیق نیمه آزمایشی و از طرح پیش آزمون -پس آزمون با گروه گواه استفاده گردید، حجم نمونه متشکل از60 نفر دانش آموز پسر سال سوم ابتدایی است که30نفرآن هاگروه آزمایش و30 نفر گروه گواه بوده است و با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابتدا محقق از میان مدارس ابتدایی ناحیه4کرج یک مدرسه را انتخاب کرد سپس ازمیان چهار تا کلاس سوم این مدرسه دو کلاس را به صورت تصادفی انتخاب کرد،بعد از آن یک کلاس را به گروه آزمایش و کلاس دیگر را به گروه گواه بطور تصادفی واگذار کرد. ابزارهای سنجش در این پژوهش شامل 1-پرسشنامه انگیزه ریاضی2- آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته و آزمون هوش ریون بوده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) ودر بخش استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج به دست آمده ازتجزیه و تحلیل داده ها نشان دادکه:1-روش تدریس مبتنی بر بازی بر پیشرفت تحصیلی ریاضی موثر است.2- روش تدریس مبتنی بر بازی در افزایش انگیزه نسبت به ریاضی موثر است. کلید واژه ها: روش تدریس مبتنی بربازی، روش تدریس سنتی، انگیزه ریاضی، پیشرفت تحصیلی